In de eerste jaren lijkt nijn op een stoffen speelgoeddier, met wat lompe oren. Vanaf 1963, als de boekjes voortaan in vierkant formaat verschijnen, lijkt ze op de nijn zoals wij haar nu nog kennen. Ze kijkt met haar zwarte oogjes de lezer eigenwijs aan, heeft twee strakke, puntige oren en lekkere bolle wangen. Vanaf het boek 'nijntjes droom' (1979) worden haar oren en gezicht wat ronder en komen meer in balans. Behalve dat haar lijf ook wat ronder en molliger wordt, zoals bijvoorbeeld in 'nijntje in de tent' (1995) verandert er deze jaren niet veel. Pas in 2001 wordt de verhouding tussen haar hoofd en lijf iets anders in 'het spook nijntje' en ziet ze er wat meer uit als peuter. Sinds de komst van een baby in 'kleine pluis' (2003) is nijn als grote zus een echt kleuterkonijn.